Bahasa Melayu mempunyai banyak jenis kata, termasuk kata hubung yang digunakan untuk menghubungkan atau menyambungkan dua ayat tunggal atau lebih daripada dua ayat tunggal. Kata hubung ini dapat digunakan dalam percakapan sehari-hari atau dalam penulisan untuk memperjelas hubungan antara dua ayat atau lebih. Dalam artikel ini, kita akan membahas jenis-jenis kata hubung dalam Bahasa Melayu beserta contoh ayatnya.
Definisi Kata Hubung
Kata hubung adalah perkataan yang bertugas untuk menghubungkan atau menyambungkan dua ayat tunggal atau lebih daripada dua ayat tunggal. Ayat yang terhasil daripada penyambungan dua ayat atau lebih daripada dua ayat dinamakan ayat majmuk.
Kata Hubung Gabungan
Kata hubung gabungan menyambungkan dua ayat yang sama penting kedudukan. Ayat yang terbentuk yang menggunakan kata hubung gabungan ini disebut ayat majmuk gabungan.
Contoh ayat:
1. Dia membuka almari lalu mengambil bajunya.
2. Roziah mendengar radio sambil menggosok baju.
Kata Hubung Pancangan
Kata hubung pancangan menyambungkan satu ayat induk dengan satu atau lebih ayat kecil. Kata hubung pancangan terbahagi kepada tiga jenis, iaitu kata hubung pancangan relatif, kata hubung pancangan komplemen, dan kata hubung pancangan keterangan.
Kata Hubung Pancangan Relatif
Kata hubung pancangan relatif ialah kata yang berfungsi menghubungkan klausa utama dengan satu klausa kecil yang lain. Bentuk kata hubung pancangan relatif ialah “yang”.
Contoh ayat:
1. Nasi yang dimasak oleh ibu saya sangat sedap.
Kata Hubung Pancangan Komplemen
Kata hubung pancangan komplemen berfungsi menghubungkan satu klausa yang menjadi komplemen atau pelengkap pada satu klausa utama. Dua contoh kata komplemen yang sering digunakan ialah “bahawa” dan “untuk”.
Contoh ayat:
1. Saya berharap bahawa anda dapat datang ke majlis perkahwinan saya.
2. Dia belajar untuk memperbaiki kesilapan dalam ujian.
Kata Hubung Pancangan Keterangan
Kata hubung pancangan keterangan berfungsi menghubungkan klausa yang menjadi keterangan pada satu klausa utama. Contoh kata keterangan adalah seperti kerana, hingga, kalau, agar, jika, sungguhpun, supaya, dan apabila.
Contoh ayat:
1. Siti tidak dapat pergi ke majlis kerana dia sakit.
2. Dia akan bermain hujan-hujan jika hujan turun petang ini.
Kesimpulan
Kata hubung adalah perkataan yang digunakan untuk menghubungkan atau menyambungkan dua ayat tunggal atau lebih daripada dua ayat tunggal dalam Bahasa Melayu. Jenis-jenis kata hubung yang terdapat dalam Bahasa Melayu termasuk kata hubung gabungan, kata hubung pancangan relatif, kata hubung pancangan komplemen, dan kata hubung pancangan keterangan. Dalam penggunaannya, kata hubung dapat memperjelas hubungan antara dua ayat atau lebih dalam penulisan atau percakapan sehari-hari.
