Langkah Penggubalan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu yang Merdeka| Nota Ringkas Sejarah Tingakatan 4 bab 9 | Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu 1957 | My Wislah | Wislah Malaysia |
Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu adalah satu tonggak penting dalam sejarah Malaysia yang menandakan kemerdekaan Tanah Melayu pada tahun 1957. Ia membentuk dasar-dasar penting bagi negara Malaysia yang baru, termasuk keistimewaan orang Melayu, agama Islam sebagai agama rasmi, serta penggunaan bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi. Proses penggubalan perlembagaan ini melibatkan perbincangan dan perundingan yang panjang dan melibatkan pelbagai pihak, termasuk Raja-raja Melayu, parti politik, badan awam dan orang perseorangan.
Langkah Penggubalan Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu yang Merdeka
Pada masa itu, sebanyak 131 memorandum bertulis diterima daripada Raja-raja Melayu, parti politik, badan awam dan orang perseorangan. Memorandum tersebut berkaitan dengan corak pentadbiran, kewarganegaraan dan kedudukan istimewa orang Melayu, bahasa serta pendidikan.
Memorandum daripada Pihak Raja-raja Melayu
Raja-raja Melayu mengemukakan memorandum sendiri dengan mencadangkan supaya Persekutuan yang merdeka mempunyai seorang Ketua Negara, Yang di-Pertuan Agong (YDPA), yang harus dipilih oleh Raja-raja Melayu berdasarkan kekananan. Tempoh jawatan sebagai YDPA ialah 5 tahun, dan YDPA boleh meletak jawatan dengan persetujuan Majlis Raja-Raja. Raja-raja Melayu juga melindungi kedudukan istimewa orang Melayu dan kepentingan sah kaum lain.
Memorandum daripada Parti Politik dan Pihak Awam
Parti Perikatan menyuarakan cadangan melalui memorandum dinamakan “Testament Amanah Politik Perikatan”, namun terdapat perbezaan pandangan tentang isu Jus Soli dalam Perikatan. Beberapapihak dalam UMNO menolak pemberian kewarganegaraan jus soli. Dewan Perniagaan Melayu memohon mengetatkan kewarganegaraan, sementara Persatuan Dewan Perniagaan Cina se-Malaya menggesa suruhanjaya membuat peruntukan bagi kewarganegaraan menerusi kelahiran. Masyarakat India menuntut kedudukan kewarganegaraan mereka diteliti, dan Masyarakat Serani pula mahu hak mereka dipertahankan.
Memorandum dari MCA menuntut semua sekolah yang menggunakan aliran bahasa Inggeris atau vernakular diteruskan, sementara memorandum yang lain mencadangkan semua sekolah kebangsaan pelajari bahasa Inggeris, Melayu, Cina dan Tamil.
Draf perlembagaan yang dikeluarkan oleh Suruhanjaya Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu meneruskan sistem kerajaan Persekutuan dengan negeri mempunyai kuasa tertentu. Sistem kewarganegaraan berasaskan jus soli kepada semua yang lahir di Tanah Melayu, sementara kedudukan istimewa orang Melayu diteruskan. Raja-Raja diterima dengan konsep Raja Berpelembagaan dengan seorang Yang di-Pertuan Agong dipilih bagi Persekutuan Tanah Melayu. Sebuah parlimen dengan 2 Majlis Mesyuarat dibentuk, iaitu Dewan Negara dan Dewan Rakyat.
Reaksi terhadap Draf Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu
Terdapat reaksi yang berbeza terhadap Draf Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu. UMNO dan Parti PAS tidak bersetuju dengan konsep jus soli kerana bimbang kedudukan istimewa orang Melayu tergugat. Mereka menginginkan agama Islam sebagai agama rasmi dan bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi. Sementara itu, Dato Onn Jaafar dari Parti Negara menolak syarat kewarganegaraan yang longgar, dan Pertubuhan Cina ingin menjadikan bahasa Mandarin sebagai bahasa kebangsaan. MIC memberi perhatian kepada syarat kewarganegaraan dan penggunaan bahasa Tamil.
Tunku Abdul Rahman, Dato’ Abdul Razak Huseein, Ong Yoke Lin dan V.T. Sambanthan berangkat ke London untuk membincangkan isu kewarganegaraan. Hasil pindaan disepakati dandibincangkan dalam Majlis Raja-Raja. Draf tersebut kemudian dibawa ke Majlis Perundangan Persekutuan untuk dibentangkan dan dibahas. Akhirnya, Draf Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu diluluskan oleh Parlimen British dan Majlis Perundangan Persekutuan.
Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu berkuat kuasa pada 31 Ogos 1957, menandakan kemerdekaan Tanah Melayu. Perlembagaan tersebut membentuk dasar-dasar penting bagi negara Malaysia yang baru, termasuk keistimewaan orang Melayu, agama Islam sebagai agama rasmi, serta penggunaan bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi. Ia juga memperlihatkan betapa pentingnya dialog dan perundingan dalam membentuk suatu perlembagaan yang merangkumi kepelbagaian kaum dan budaya di Malaysia.
Kesimpulan
Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu adalah satu bukti bahawa Malaysia adalah sebuah negara yang merangkumi kepelbagaian kaum dan budaya yang memerlukan dialog dan perundingan yang telus dan terbuka. Perkongsian kuasa dan kerjasama antara semua kaum dan pihak yang berkepentingan adalah amat penting bagi memastikan keamanan dan kesejahteraan rakyat Malaysia. Penggubalan perlembagaan ini juga memperlihatkan betapa pentingnya keistimewaan orang Melayu dalam memelihara identiti dan martabat mereka dalam konteks kepelbagaian kaum di Malaysia. Oleh itu, perlembagaan ini perlu dihargai dan dipelihara sebagai asas utama bagi kestabilan politik dan kemajuan Malaysia sebagai sebuah negara maju dan berdaulat.
