Bahasa Melayu sebagai Bahasa Ilmu dan Bahasa Perpaduan | Nota Sejarah Tingkatan 5 | Nota Sejarah Bab 7 | Membina Kesejahteraan Negara |
Bahasa Melayu sebagai Bahasa Ilmu dan Bahasa Perpaduan (Nota Sejarah Tingkatan 5)
Bahasa Melayu memegang peranan penting dalam identiti dan kesatuan negara Malaysia. Akta Bahasa Kebangsaan yang diperkenalkan pada tahun 1967 telah memberikan status rasmi kepada Bahasa Melayu, dan sejak itu, langkah-langkah bersepadu telah diambil untuk memperkasakan bahasa ini sebagai bahasa ilmu dan bahasa perpaduan. Dalam artikel ini, kita akan menjelajahi peranan Bahasa Melayu sebagai bahasa ilmu dan bahasa perpaduan dalam pelbagai aspek masyarakat Malaysia.
A. Akta Bahasa Perpaduan: Penguatkuasaan Bahasa Melayu
Pertama sekali, mari kita bincangkan Akta Bahasa Kebangsaan yang memperkenalkan Bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi Malaysia. Akta ini dikuatkuasakan pada 1 Julai 1971 dan telah menyediakan landasan undang-undang untuk menggunakan Bahasa Melayu sebagai bahasa utama dalam pentadbiran negara. Dengan adanya Akta ini, Bahasa Melayu mendapat kedudukan yang kukuh dan memberi kesan terhadap kehidupan harian rakyat Malaysia.
B. Bahasa Rasmi Pentadbiran: Alat Komunikasi Rasmi
Bahasa Melayu bukan sahaja menjadi bahasa rasmi negara, tetapi juga berperanan penting dalam pentadbiran negara. Ia digunakan sebagai alat komunikasi rasmi di semua peringkat kerajaan dan jabatan awam. Pada tahun 1990, langkah lebih berani telah diambil dengan penggunaan sepenuhnya Bahasa Melayu dalam urusan mahkamah. Ini telah membawa kesan positif dalam memperkukuhkan kedaulatan Bahasa Melayu sebagai bahasa perpaduan dalam sistem pentadbiran negara.
C. Memperkasakan Bahasa Melayu dalam Sistem Pendidikan
Sejak akhir 1970-an, Bahasa Melayu telah diwujudkan sebagai bahasa pengantar dalam sistem pendidikan di sekolah menengah kebangsaan. Keputusan ini bertujuan untuk memupuk semangat kekitaan dan perpaduan dalam kalangan pelajar, menyediakan mereka dengan satu identiti bahasa bersama yang mengikat seluruh pelajar di negara ini. Bahasa Melayu bukan sahaja digunakan sebagai alat komunikasi, tetapi juga digembleng sebagai bahasa ilmu dalam proses pembelajaran dan pengajaran.
D. UKM sebagai Pusat Keilmuan Bahasa Melayu
Pada 18 Mei 1970, Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM) ditubuhkan dengan tujuan utama memartabatkan Bahasa Melayu sebagai bahasa ilmu. UKM telah menjadi pusat penyelidikan dan rujukan utama dalam bahasa, kesusasteraan, dan kebudayaan Tamadun Melayu. Kemudian, universiti ini berganti nama menjadi Institut Alam dan Tamadun Melayu, yang lebih menggariskan peranannya dalam memperkasakan bahasa dan keilmuan Melayu.
E. Peranan Dewan Bahasa dan Pustaka
Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) ditubuhkan pada 22 Jun 1956 sebagai badan penting untuk memartabatkan Bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi dan bahasa ilmu. Dipimpin oleh Pengarah terkemuka seperti Ungku Abdul Aziz bin Ungku Abdul Hamid, DBP mengambil peranan penting dalam mengembangkan bahasa dan sastera Melayu melalui penerbitan buku dan majalah, risalah, serta menganjurkan seminar dan bengkel bagi memajukan bahasa kebangsaan. Slogan “Bahasa Jiwa Bangsa” yang dilancarkan pada tahun 1960 mencerminkan kepentingan Bahasa Melayu sebagai bahasa jiwa dan identiti bangsa.
Penutup
Bahasa Melayu memainkan peranan yang penting dalam memperkasakan identiti dan perpaduan Malaysia. Melalui Akta Bahasa Kebangsaan, bahasa ini telah diberikan status rasmi, dan sejak itu, ianya telah menjadi bahasa utama dalam pentadbiran negara. Dalam sistem pendidikan, Bahasa Melayu telah menjadi bahasa pengantar, memastikan semua pelajar dari pelbagai latar belakang dapat bersatu di bawah satu identiti bahasa kebangsaan.
Selain itu, universiti dan institusi seperti UKM dan Dewan Bahasa dan Pustaka telah memainkan peranan yang krusial dalam memajukan Bahasa Melayu sebagai bahasa ilmu dan keilmuan. Melalui usaha-usaha ini, Bahasa Melayu semakin kukuh sebagai bahasa perpaduan dan kebangsaan Malaysia.
Oleh itu, adalah penting bagi semua warga negara Malaysia untuk memelihara dan memperkayakan Bahasa Melayu sebagai bahasa jiwa bangsa. Melalui kecintaan dan penggunaan aktif bahasa kebangsaan, kita dapat terus memperkukuhkan perpaduan dan identiti kebangsaan negara kita, Malaysia yang berbilang kaum dan budaya.
